สาระสำคัญ/ความคิดรวมยอด

ลีลาวรรณคดีไทย เป็นท่วงทำนองการแต่งคำประพันธ์ที่ไทยกำหนดกฎเกณฑ์ขึ้นเอง ประกอบด้วย ๔ ลีลา ได้แก่ เสาวรจนี นารีปราโมทย์ พิโรธวาทัง และสัลลาปังคพิสัย ผู้ประพันธ์วรรณคดีที่เป็นเรื่องเล่า นิทาน หรือแนวบันเทิงคดีมักใช้ลีลาเหล่านี้เพื่อสร้างอรรถรสในบทประพันธ์ ทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์ความรู้สึกคล้อยตามตัวละคร การศึกษาเรื่องพระอภัยมณี ตอน พระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อสมุทรในแง่มุมความงามทางภาษานักเรียนต้องศึกษาลีลาวรรณคดีไทยในบทประพันธ์ ทำให้สามารถร่วมกันพูดอภิปรายกลุ่มในประเด็นการใช้ลีลาวรรณคดีไทยจากบทประพันธ์พร้อมระบุถ้อยคำที่สื่อถึงลีลาวรรณคดีแต่ละประเภท โดยเคารพความคิดเห็นของผู้อื่นในการอภิปราย การใช้ลีลาวรรณคดีไทย

ตัวชี้วัด/จุดประสงค์การเรียนรู้

ตัวชี้วัด                                                                                                                

ท 5.1 ม.3/2  วิเคราะห์วิถีไทย และคุณค่าจากวรรณคดี และวรรณกรรมที่อ่าน

จุดประสงค์                                                                                         

1.ด้านความรู้ (K)

ระบุถ้อยคำที่สื่อถึงลีลาวรรณคดีแต่ละประเภท

2. ด้านทักษกระบวนการ (P)

พูดอภิปรายการใช้ลีลาวรรณคดีไทยจากบทประพันธ์เรื่องพระอภัยมณีได้

3. ด้านคุณลักษณะ เจตคติ ค่านิยม

เคารพความคิดเห็นของผู้อื่นในการอภิปรายการใช้ลีลาวรรณคดีไทย

การวัดผลและประเมินผล

ประเมินการการวิเคราะห์ลีลาวรรณคดีในบทประพันธ์