การแสดงเต้นกำรำเคียว เป็นการละเล่นพื้นเมืองที่เก่าแก่แบบหนึ่งของชาวชนบทในภาคกลางของไทย ซึ่งในเนื้อเพลงแต่ละตอนจะสะท้อนให้เห็นสภาพความเป็นอยู่ของชาวบ้านอย่างชัดเจน พ่อเพลงร้องชักชวนแม่เพลงให้ออกมาเต้นกำรำเคียวโดยร้องเพลงและเต้นออกไปรำล่อฝ่ายหญิง และแม่เพลงก็ร้องและรำแก้กันไป ซึ่งในการแสดงผู้แสดงต้องใช้นาฏยศัพท์และภาษท่าในการตีบทร้องสื่อความหมาย ผู้แสดงจึงต้องมีทักษะในเรื่องภาษาท่าเพื่อแปลความหมายของเนื้อเพลงสื่อสารผ่านการแสดง
ตัวชี้วัด
ศ 3.1 ม. 3/2 ใช้นาฏยศัพท์หรือศัพท์ทางการละครที่เหมาะสมบรรยายเปรียบเทียบการแสดงอากัปกิริยาของผู้คนในชีวิตประจำวันและในการแสดง
ม. 3/4 มีทักษะในการแปลความและการสื่อสารผ่านการแสดง
ศ 3.2 ม.3/1 ออกแบบ และสร้างสรรค์อุปกรณ์และเครื่องแต่งกาย เพื่อแสดงนาฏศิลป์และละครที่มาจากวัฒนธรรมต่าง ๆ
จุดประสงค์
1. ด้านความรู้ ความเข้าใจ (K)
- อธิบายสรุปเนื้อหา วิเคราะห์ประวัติการแสดงเต้นกำรำเคียว
2. ด้านทักษะ/กระบวนการ (P)
- เขียนอธิบายประวัติความเป็นมาและฝึกปฏิบัติการร้องเพลงเต้นกำรำเคียว
- ฝึกปฏิบัติการร้องเพลงเต้นกำรำเคียว
3. ด้านคุณลักษณะ เจตคติ ค่านิยม (A)
- เห็นคุณค่าและความสำคัญของการแสดงพื้นบ้านซึ่งเป็นวัฒนธรรมอันดีงามของไทย
1. แบบประเมิน
2. แบบสังเกต