ศิลปะของงานเขียนวรรณกรรมไทยเปรียบเสมือนพู่กันที่กวีใช้สร้างสรรค์งานเขียนให้งดงาม บรรดาผู้ประพันธ์ต่างก็มีกลวิธีเฉพาะตัวในการเลือกใช้คำประโยคและอุปกรณ์ทางภาษา เพื่อสื่อสารความรู้สึก อารมณ์ และความคิดเห็นของตนออกมาให้ผู้อ่านรับรู้และเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ศิลปะในงานเขียนจะมีการนำเอากลวิธีต่าง ๆ ให้งานเขียนเกิดความน่าสนใจขึ้นเช่น ภาพพจน์ โวหาร การเล่นคำ จินตภาพ เป็นต้น ซึ่งในปัจจุบันสามารถค้นหางานเขียนได้หลากหลายแหล่งที่มาเช่น อินเทอร์เน็ต ห้องสมุด E-book บทความวิเคราะห์วรรณกรรม และอื่น ๆ เป็นต้น
การให้นักเรียนได้ฝึกทักษะการสืบค้นหางานเขียนแล้วนำมาวิเคราะห์ถึงการใช้ศิลปะจะทำให้นักเรียนเกิดทักษะในการมองเห็นแนวทางการเขียนเพื่อนำมาสร้างสรรค์ผลงานได้
ตัวชี้วัด
ท 1.1 ม.1/5 ตีความคำยากในเอกสารวิชาการ โดยพิจารณา จากบริบท
ท 2.1 ม.1/2 เขียนสื่อสารโดยใช้ ถ้อยคำถูกต้อง ชัดเจน เหมาะสม และสละสลวย
ท 2.1 ม.1/6 เขียนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสาระจากสื่อ ที่ได้รับ
ท 2.1 ม.1/9 มีมารยาทในการเขียน
จุดประสงค์การเรียนรู้
1. บอกขั้นตอนการสืบค้นและวิเคราะห์ศิลปะงานเขียนจากที่ต่าง ๆ ได้
2. สืบค้นและวิเคราะห์ศิลปะงานเขียนจากที่ต่าง ๆ ได้
3. บอกประโยชน์ของการสืบค้นและวิเคราะห์ศิลปะงานเขียนจากที่ต่าง ๆ ได้
วิธีการ
1. ตอบคำถามจากชุดคำถามขั้นนำเข้าสู่บทเรียน
2. ประเมิน ใบงาน ที่ 13 ด้วยแบบประเมินสมรรถนะการสืบค้นและวิเคราะห์ศิลปะงานเขียนจากที่ต่าง ๆ ด้วยรูบริค
เครื่องมือ
1. แบบประเมินการอ่านขั้นนำเข้าสู่บทเรียน
2. แบบประเมินสมรรถนะจากการสืบค้นและวิเคราะห์ศิลปะงานเขียนจากที่ต่าง ๆ ด้วยรูบริค
3. แบบสังเกตพฤติกรรมตามตัวบ่งชี้คุณลักษณะอันพึงประสงค์