กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า เป็นบทประพันธ์ที่พระยาอุปกิตศิปสาร (นิ่ม กาญจนาชีวะ) ได้แต่งเป็นกลอนดอกสร้อยจากบทแปลกวีนิพนธ์เรื่อง
Elegy Written in a Country Churchyard ของทอมัส เกรย์ (Thomas Gray) กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าให้ข้อคิดเกี่ยวกับความตายและ
การมีชีวิตอยู่ของมนุษย์ ซึ่งเมื่อนักเรียนได้ศึกษาแล้วจะสามารถนำข้อคิดจากเรื่องที่ได้เรียนรู้นำมาการสร้างสรรค์นิทาน เรื่องสั้น โดยนำเสนอข้อคิด
และแนวคิดจากเรื่องกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้ามาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
ตัวชี้วัด
ท ๕.๑ ม.๒/๔ สรุปความรู้และข้อคิดจากการอ่าน ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง
จุดประสงค์การเรียนรู้
ด้านความรู้
๑. บอกข้อคิดของกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าได้
ด้านทักษะกระบวนการ
๑. แต่งเรื่องจากข้อคิดของกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้าได้
- คุณลักษณะอันพึงประสงค์
๑. ใฝ่เรียนรู้
๒. มุ่งมั่นในการทำงาน
- คุณลักษณะเฉพาะ (ของแต่ละวิชา)
๑. เห็นคุณค่าของวรรณคดีไทย
๒. เข้าใจลักษณะบทร้อยกรองไทย
สมรรถนะสำคัญของผู้เรียน
๑. มีความสามารถในการสื่อสาร
๒. มีความสามารถในการคิด
วิธีการ
- คำถาม
- ใบงานเรื่อง ช่วยกันคิดแนวคิดของเรื่อง
เครื่องมือ
- คำถามกระตุ้นความคิด
- เกณฑ์การประเมิน ใบงานเรื่อง ช่วยกันคิดแนวคิดของเรื่อง