กลอนแต่เดิมใช้เรียกคำประพันธ์ที่มีสัมผัสทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน หรือร่ายก็ตาม นอกจากนี้กลอนยังใช้เรียกเป็นบทลำนำสำหรับขับร้องบ้าง คือ บทละคร สักวา เสภา บทดอกสร้อย หรือเป็นเพลงสำหรับอ่านบ้าง คือ กลอนเพลงยาว หรือกลอนตลาด แต่ในหน่วยการเรียนรู้นี้กลอนคือบทประพันธ์ที่ไม่ใช่โคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ลักษะทั่วไปของกลอนสุภาพหมายถึง บทและบาท จำนวนวรรค จำนวนคำ และสัมผัส
ตัวชี้วัด
ท 1.1 ม.2/1 อ่านออกเสียงบทร้อยแก้วและบทร้อยกรองได้ถูกต้อง
จุดประสงค์การเรียนรู้
ด้านความรู้
ด้านทักษะกระบวนการ
ด้านคุณลักษณะ
- คุณลักษณะอันพึงประสงค์
1. ใฝ่เรียนรู้
2. รักความเป็นไทย
สมรรถนะสำคัญของผู้เรียน
วิธีการ
-คำถาม
-ใบงานที่ 1 เรื่อง “เติมคำ....จำกลอน”
เครื่องมือ
-คำถามกระตุ้นความคิด
-เกณฑ์การประเมินใบงานที่ 1 “เติมคำ....จำกลอน”