สระเอียะ เป็นคำที่มีใช้ไม่มาก มักเป็นคำในภาษาถิ่น เช่น แม่เหียะ และคำที่มาจากภาษาจีน เช่น เกี๊ยะ (ชื่อรองเท้าแบบหนึ่ง) ขนมเปี๊ยะ (ชื่อขนมชนิดหนึ่ง) เจี๊ยะ (กิน) สระเอีย เป็นสระประสม เกิดจากการประสมของสระอีและสระอา ออกเป็นเสียงสระเอีย เช่นคำว่า เสีย เปีย เตี้ย เป็นต้น
มาตรฐาน ท ๔.๑ เข้าใจธรรมชาติของภาษาและหลักภาษาไทย การเปลี่ยนแปลงของภาษาและพลังของภาษา ภูมิปัญญาทางภาษาและรักษาภาษาไทยไว้เป็นสมบัติของชาติ
ตัวชี้วัด
ป๒/๑ บอกและเขียนพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์และเลขไทย
จุดประสงค์
๑. ด้านความรู้ ความเข้าใจ (K)
- บอกลักษณะคำที่ประสมสระเอียได้
๒. ด้านทักษะ/กระบวนการ (P)
- อ่านคำที่ประสมสระเอียได้ถูกต้อง
- เขียนคำที่ประสมสระเอียได้ถูกต้อง
๓. ด้านคุณลักษณะ เจตคติ ค่านิยม (A)
- เห็นความสำคัญของการอ่านและเขียนสะกดคำได้ถูกต้อง
- ใบงานที่ ๑๒ คำที่เกิดจากส่วนประกอบของคำ