หลักการสังเกตคำไทยที่มาจากภาษาบาลี
1. ภาษาบาลีมีพยัญชนะ ๓๓ ตัว เป็นพยัญชนะวรรค ๒๕ ตัว พยัญชนะเศษวรรค ๘ ตัว
2. สระในภาษาบาลีมี ๘ ตัว คือ อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ
3. ภาษาบาลีมีหลักตัวสะกดตัวตามที่แน่นอนตายตัว
4. ภาษาบาลีนิยมใช้ “ฬ” เช่น จุฬา กีฬา ครุฬ เวฬุริยะ
5. ภาษาบาลีนิยมใช้ “ข” เขต เขม ขัย ขัตติย จักขุ ปักข์ ขมา
6. ภาษาบาลีนิยมใช้ “ริ” กลางพยางค์ เช่น ภริยา จริยา วิริยะ สุริยะ อาจาริยะ กิริยา เป็นต้น
7. ภาษาบาลีนิยมอ่านเรียงพยางค์ เช่น อมตะ ปกติ สรณะ อุตุ สามี เป็นต้น
8. ภาษาบาลีไม่นิยมคำควบกล้ำ เช่น ปชา ปฐม ปณาม ปทุม ปณต เป็นต้น
1. อธิบายข้อสังเกตและลักษณะคำภาษาบาลีในภาษาไทย
2. จำแนกคำภาษาบาลีในภาษาไทยได้
1. ใช้คำถาม
2. สังเกตพฤติกรรม