สาระสำคัญ/ความคิดรวมยอด

การวิเคราะห์คุณค่าด้านวรรณศิลป์จากวรรณคดี เป็นกระบวนการอ่านเพื่อพิจารณาศิลปะการประพันธ์ของวรรณคดี โดยพิจารณาจากการสรรคำ ถ้อยความ สำนวน และลีลาการใช้ภาษาในการถ่ายทอดอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละคร และการดำเนินเรื่อง ทั้งนี้การเรียนรู้และฝึกทักษะการวิเคราะห์คุณค่าด้านวรรณศิลป์จากบทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูก จะทำให้นักเรียนเกิดสุนทรียทางวรรณศิลป์ รวมทั้งอาจใช้เป็นต้นแบบการใช้ภาษาเพื่อพัฒนางานเขียนของตนเองได้

ตัวชี้วัด/จุดประสงค์การเรียนรู้

ตัวชี้วัด/จุดประสงค์                                                                               

ตัวชี้วัด                                                                                                       

- ท 2.1 ม.3/7  เขียนวิเคราะห์ วิจารณ์ และแสดงความรู้ ความ คิดเห็น หรือโต้แย้งในเรื่องต่างๆ

- ท 5.1 ม.3/6  วิเคราะห์วิถีไทย และคุณค่าจากวรรณคดีและวรรณกรรมที่อ่าน

จุดประสงค์                                                                                       

1. ด้านความรู้ ความเข้าใจ (K)

ยกตัวอย่างตัวบทที่มีวรรณศิลป์ได้

2. ด้านทักษะ/กระบวนการ (P)

เขียนวิเคราะห์วรรณศิลป์จากบทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูก

3. ด้านคุณลักษณะ เจตคติ ค่านิยม (A)

บอกคุณค่าด้านวรรณศิลป์จากจากบทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูกได้อย่างเหมาะสม

การวัดผลและประเมินผล

- ประเมินการเขียนวิเคราะห์วรรณศิลป์บทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูก

ปีการศึกษา 2568 / 2
ชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3
กลุ่มสาระ ภาษาไทย
หน่วย หน่วยการเรียนรู้ที่ 1 เรื่อง วรรณคดีพิจารณ์
ชั่วโมง วรรณคดีพิจารณ์
เรื่อง ส่องถ้อยคำดื่มด่ำวรรณศิลป์ 13 พ.ย. 68 (มีใบงาน)