สาระสำคัญ/ความคิดรวมยอด

การวิเคราะห์ตัวละครจากเรื่องที่อ่าน เป็นการอ่านเพื่อทำความเข้าใจลักษณะนิสัย พฤติกรรม ปัญหาและแรงจูงใจของตัวละคร การวิเคราะห์ที่ดีจะต้องพิจารณาจากบทพูด การกระทำ ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครและเหตุการณ์สำคัญในเรื่องอย่างรอบด้าน ตลอดจนวิเคราะห์แรงจูงใจในการแสดงพฤติกรรมต่าง ๆ โดยพิจารณาจากความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครกับเหตุการณ์ที่ปรากฏในตัวบท รวมทั้งการเชื่อมโยงตัวละครกับแนวคิดที่ผู้ประพันธ์ต้องการสื่อ ทั้งนี้การเรียนรู้และฝึกทักษะการวิเคราะห์ตัวละครจากบทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูก จะทำให้ผู้เรียนเข้าใจลักษณะและบทบาทของตัวละครได้ถูกต้อง มองเห็นเหตุผลของการกระทำและความขัดแย้งภายในเรื่องอย่างมีเหตุผล ตลอดจนสามารถนำทักษะการคิดวิเคราะห์ไปประยุกต์ใช้ในการเข้าใจวรรณกรรมและการสื่อสารในชีวิตจริงได้อย่างลึกซึ้งและมีวิจารณญาณ

ตัวชี้วัด/จุดประสงค์การเรียนรู้

ตัวชี้วัด                                                                                                               

- ท 1.1 ม.3/8  วิเคราะห์เพื่อแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องที่อ่าน

จุดประสงค์                                                                                       

1. ด้านความรู้ ความเข้าใจ (K)

ระบุพฤติกรรมของตัวละครจากบทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูก ได้

2. ด้านทักษะ/กระบวนการ (P)

      - เขียนวิเคราะห์ปัญหาของตัวละครจากบทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูกได้อย่างมีเหตุผล

      - เขียนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวแนวทางการแก้ปัญหาของตัวละครจากบทละครพูดเรื่อง เห็นแก่

        ลูกได้อย่างมีเหตุผล

3. ด้านคุณลักษณะ เจตคติ ค่านิยม (A)

มีมารยาทในการเขียน

การวัดผลและประเมินผล

- ประเมินการวิเคราะห์ตัวละครจากบทละครพูดเรื่อง เห็นแก่ลูก

ปีการศึกษา 2568 / 2
ชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3
กลุ่มสาระ ภาษาไทย
หน่วย หน่วยการเรียนรู้ที่ 1 เรื่อง วรรณคดีพิจารณ์
ชั่วโมง วรรณคดีพิจารณ์
เรื่อง ส่องทัศนะตัวละครสะท้อนข้อคิด 12 พ.ย. 68 (มีใบงาน)