สาระสำคัญ/ความคิดรวมยอด

 แบบจำลองดาวหรือวัตถุท้องฟ้าที่สนใจอาจทำมาจากวัสดุที่หลากหลาย แต่ต้องเป็นตัวแทนที่เหมาะสมเพื่อใช้อธิบายขนาดหรือลักษณะของดาวหรือวัตถุท้องฟ้านั้นให้ผู้อื่นเข้าใจได้ เช่น การเลือกใช้ลูกบาสเก็ตบอลที่เป็นทรงกลม ห่อด้วยกระดาษสีเหลือง และใช้กระดาษทำเป็นวงแหวนติดไว้กับลูกบาสเก็ตบอลเพื่อใช้อธิบายลักษณะของดาวเสาร์ที่เป็นทรงกลมสีเหลืองอ่อน และมีวงแหวนล้อมรอบ

 ระบบสุริยะประกอบไปด้วยดาวฤกษ์คือดวงอาทิตย์ ดาวเคราะห์ต่าง ๆ โดยเรียงลำดับจากระยะห่างจากดวงอาทิตย์คือ ดาวพุธ ดาวศุกร์ โลก ดาวอังคาร ดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส และดาวเนปจูน และวัตถุท้องฟ้าในระบบสุริยะได้แก่ ดาวเคราะห์แคระ ดาวเคราะห์น้อย ดาวหางและดาวตก โดยระบบสุริยะนั้นจะมีดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลาง ซึ่งมีดาวเคราะห์ และวัตถุท้องฟ้าอื่น ๆ โคจรโดยรอบ ทั้งนี้ระยะทางระหว่างดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์จะสัมพันธ์กับคาบการโคจรของดาวเคราะห์แต่ละดวง โดยยิ่งดาวเคราะห์อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์มาก จะมีคาบการโคจรมาก หรือใช้เวลาในการโคจรรอบดวงอาทิตย์ครบ 1 รอบมากยิ่งขึ้น

 แบบจำลองระบบสุริยะที่ใช้อธิบายองค์ประกอบของดาวและวัตถุท้องฟ้าต่าง ๆ ในระบบสุริยะอาจแตกต่างจากระบบสุริยะในอวกาศ เช่น ขนาดของดาว ระยะห่างระหว่างดาวเคราะห์ และอื่น ๆ

ตัวชี้วัด/จุดประสงค์การเรียนรู้

ตัวชี้วัด

ว 3.1   ป.4/3 สร้างแบบจำลองแสดงองค์ประกอบของระบบสุริยะ และอธิบายเปรียบเทียบคาบการโคจรของดาวเคราะห์ต่าง ๆ จากแบบจำลอง

จุดประสงค์การเรียนรู้

1. ด้านความรู้ ความเข้าใจ (K)

- อธิบายลักษณะของดาวหรือวัตถุท้องฟ้าในระบบสุริยะโดยใช้แบบจำลอง

- เปรียบเทียบระยะห่างจากดวงอาทิตย์และคาบการโคจรของดาวแต่ละดวง

2. ด้านทักษะ/กระบวนการ (P)

- ตีความหมายข้อมูลและลงข้อสรุปเกี่ยวกับองค์ประกอบและลักษณะของระบบสุริยะ

3. ด้านคุณลักษณะ เจตคติ ค่านิยม (A)

-

การวัดผลและประเมินผล

1. การสังเกตจากการสรุปความรู้ที่ได้ในการทำกิจกรรม การตอบคำถาม และการแสดงความคิดเห็น

2. การสังเกตพฤติกรรมที่แสดงถึงทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์

3. การสังเกตพฤติกรรมที่แสดงถึงสมรรถนะในขณะทำกิจกรรม

4. การสังเกตพฤติกรรมที่แสดงถึงคุณลักษณะอันพึงประสงค์