สำนวนไทย คือถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านาน มีความหมายไม่ตรงตามตัวหรือมีความหมายอื่นแฝงอยู่ เพื่อให้ผู้รับได้ไปตีความ ทำความเข้าใจด้วยตนเองอีกชั้นหนึ่ง ซึ่งอาจแตกต่างไปความหมายเดิมหรืออาจคล้ายคลึงกับความหมายเดิมก็ได้ สันนิษฐานว่า สำนวนนั้นมีอยู่ในภาษาพูดก่อนที่จะมีภาษาเขียนเกิดขึ้นในสมัยสุโขทัย โดยเมื่อพิจารณาจากข้อความในศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงแล้ว ก็พบว่ามีสำนวนไทยปรากฏเป็นหลักฐานอยู่ เช่น ไพร่ฟ้าหน้าใส หมายถึง ประชาชนอยู่เย็นเป็นสุข สำนวนไทยแบ่งออกเป็นสำนวนที่เป็นสุภาษิต และสำนวนที่เป็นคำพังเพย
ตัวชี้วัด
ท 4.1 ป.4/6 บอกความหมายของสำนวน
จุดประสงค์
1 บอกความหมายของสำนวนไทยได้
2 ใช้สำนวนไทยได้ถูกต้อง
3 เห็นคุณค่าของการใช้สำนวนไทยให้ตรงความหมาย
ใบงานที่ 6 เรื่อง ความหมายสำนวน